lataj legalnie

Obiecałem tekst o zakładaniu lądowiska i jest. Niestety temat jest taki, że muszę przytoczyć kilka przepisów, ale będą też uwagi praktyczne.

Lądowisko jest formalnie założone w momencie wpisu w ewidencji lądowisk, prowadzonej przez Prezesa ULC. Całą sprawę prowadzi Departament Lotnisk, ale w przeciwieństwie do zakładania lotniska właściciel/wnioskodawca ma po swojej stronie całą pracę do wykonania, a ULC tylko wydaje decyzję zezwalam/nie zezwalam.

Przede wszystkim musisz zastanowić się po co Ci lądowisko. Jeżeli uznasz, że legalizacja jest potrzebna pomyśl, do czego jest ono potrzebne – czym będziesz latał, czy chcesz mieć je na wyłączność czy przyjmować innych, może sprzedaż paliwa?

Po tych decyzjach czas na papierologię J Co prawda ULC podaje wymagania formalne do założenia lądowiska (tzn. bardziej przytacza przepisy rozporządzenia) i można je znaleźć w rozporządzeniu MTBiGM w sprawie ewidencji lądowisk (Dz. U. z 2013 r., poz. 795) oraz w art. 93 ust. 2 Prawa lotniczego (Dz. U. z 2016 r., poz. 605 ze zm.).

Osobiście radzę zacząć od gminy – sprawdź, czy w m.p.z.p. Twój teren (a jeżeli nie jest Twój to zadbaj o bezpieczną umowę z właścicielem!!!) jest przeznaczony na działalność lotniczą. Jeżeli tak, wszystko gra, jeżeli nie, ratują cię jeszcze przeznaczenia na tereny komunikacyjne lub sportowe. W przeciwnym wypadku raczej musisz zmienić m.p.z.p. Jeżeli dla Twojej nieruchomości nie ma planu miejscowego, powinieneś się postarać o decyzję o warunkach zabudowy. Będzie ona konieczna, ponieważ w świetle przepisów środowiskowych i zagospodarowania terenu zmieni się sposób wykorzystania nieruchomości – samoloty zaczną latać z miejsca, gdzie wcześniej ich nie było (oczywiście legalnie nie było).

Powinieneś również wystąpić o decyzje środowiskową do wójta/burmistrza/prezydenta miasta. Nie znajdziesz jej w przepisach lotniczych, ale taki wymóg stawia nam ustawa o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie[1] i rozporządzenie wykonawcze do niej w § 3 ust. 1 pkt. 59). Oczywiście możesz zaryzykować i nie występować o taką decyzję, ale musisz się liczyć z protestami okolicznych mieszkańców i koniecznością zamknięcia swojego „prywatnego portu lotniczego”. Przede wszystkim jeżeli planujesz jakieś inwestycje (utwardzona dogra startowa, rekultywacja terenu, ogrodzenie itp.) warto zabezpieczyć się, żeby później ładny obiekt nie stał pusty. Pamiętaj, że założenie lądowiska znacznie zmienia sposób wykorzystania terenu – nie tylko twojego, tj. w granicach lądowiska ale też wszystkiego co jest w powierzchniach ograniczających. Do tego dochodzi hałas, spaliny itp. WAŻNE – nie daj się wplątać w przygotowywanie raportu środowiskowego! Wpadniesz w bardzo wysokie koszty, czas postępowania a i zawsze znajdzie się jakaś organizacja EKO, która odkryje siedlisko wymierającej ważki i będzie Ci blokowała inwestycję. Kluczowe jest opracowanie dobrej karty informacyjnej przedsięwzięcia, to pomoże w skróceniu postępowania administracyjnego.

Mając ustalone kwestie zagospodarowania terenu i środowiska rozpoczynamy część lotniczą. Tu kluczowa będzie instrukcja operacyjna (czyli zbiór procedur dotyczących operacji lotniczych i podstawowych informacji o lądowisku), plan ratowniczy i mapy 1:5000 dla terenu lądowiska i 1:25000 dla terenu dookoła niego, a także profile (czyli dokumentacja rejestracyjna). Geodeta musi nanieść na mapy przeszkody lotnicze, a ktoś, kto się zna na podejściach i wymiarach dróg startowych wykreślić odpowiednie powierzchnie ograniczające zabudowę. Z ważniejszych rzeczy występujesz o opinię PAŻP o bezkolizyjności Twojego lądowiska z istniejącym ruchem lotniczym i 1047 zł opłaty lotniczej (pomijam pozostałe dokumenty, ponieważ nie wymagają omawiania i są wprost wymienione w rozporządzeniu, o którym była mowa na początku wpisu).

Tak skompletowany wniosek składamy w ULC i czekamy na decyzję o wpisie do ewidencji, potem 14 dni na uprawomocnienie, zgłoszenie do AIP i możemy spokojnie startować.

Ważne! Jeżeli zamierzasz udostępniać lądowisko innym pilotom ubezpiecz się. Pamiętaj, że za bezpieczną eksploatację lądowiska odpowiada zgłaszający, więc jeżeli (odpukać) coś się stanie przez stan techniczny lub złe procedury – odpowiadasz za szkodę. Składka może być zróżnicowana ze względu na stan techniczny, liczbę lotów, wartość samolotów itp. itd. Miałem do czynienia z różnymi zakładami ubezpieczeń i nie wszyscy z nich potrafią zrozumieć o co w tym chodzi.

[1] ustawa o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach odziaływania na środowisko (Dz. U. z 2015 r., poz. 1936 ze zm.)